Σκέψεις: Γράμμα στον Αϊ- Βασίλη

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες αρχίζω να φτιάχνω λίστες. Πολλές λίστες!

Λίστα με τα άτομα στα οποία θέλω να αγοράσω δώρα. Λίστα με τα άτομα στα οποία θέλω να στείλω κάρτες. Λίστα με τα δώρα που θέλω να αγοράσω. Λίστα με τα τρόφιμα που θα χρειαστώ για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Λίστα με τα καλέσματα που θέλω να κάνω. Λίστα με τα τραγούδια που θα βάλω στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Λίστα με τις ταινίες που θέλω να δω εν όψει Χριστουγέννων. Λίστα με τα βιβλία που θέλω να προλάβω να διαβάσω μέσα στις γιορτές. Και τέλος, λίστα με τα δώρα που θέλω να ζητήσω από τον Αϊ- Βασίλη!

Φέτος, λοιπόν, συντάσσοντας τη λίστα για τον Αϊ- Βασίλη, συνειδητοποίησα, για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει κάτι, το οποίο να χρειάζομαι. Αμέσως μου ήρθε στη μνήμη το Love Actually και ο διάλογος του Alan Rickman με τη γραμματέα του, που όταν τη ρωτάει τι "χρειάζεται" του απαντά "I don't want something I need, I want something I want".

Τι χρειάζομαι στην πραγματικότητα; Σίγουρα όχι άλλα υλικά αγαθά. Αν υπάρχει κάτι που να μου έχει διδάξει μέχρι σήμερα η κρίση είναι ότι η εξάρτησή μας από τα υλικά αγαθά δε μας βγαίνει και τόσο πολύ σε καλό.

Κι αναρωτιέμαι: μήπως τελικά έχουμε ξεχάσει τι έχει πραγματικά σημασία; Δεν είναι η συντροφικότητα και η επαφή με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν το νόημα των ημερών αυτών, αλλά και γενικότερα της ζωής μας;

Φέτος τις γιορτές θα περάσω το χρόνο μου με ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ. Θα ανοίξω το σπίτι μου σε συγγενείς και φίλους και θα αποδεχτώ καλέσματα από συγγενείς και φίλους. Γιατι φέτος, επιτέλους, τα Χριστούγεννα έχουν άλλο νόημα. Έχοντας αφήσει πίσω μας τη (στιγμιαία) χαρά που μας προσφέρουν τα χρήματα (μιας κι έχουμε αφήσει πίσω μας τα ίδια τα χρήματα) εκτιμούμε όλα αυτά που μας κάνουν πραγματικά χαρούμενους. Και άρα...

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Φέτος θέλω μόνο ευτυχία. Φέτος θέλω να περάσω καλά και χωρίς όλα τα υπόλοιπα, τα οποία ζητάω κάθε χρόνο!

Σ' ευχαριστώ πολύ!

Βανίλια.