Σκέψεις: Street Style... Παιδιά;!

Όχι, δεν το παρουσιάζω ως χαριτωμένο, αλλά ως αξιολύπητο. Δε μπορώ, με τίποτα, να πιστέψω ότι τα παρακάτω outfits (για να μην αναφερθώ στις πόζες!) έχουν επιλεγεί από τα ίδια τα παιδιά και όχι κάποια μαμά που βρήκε στο παιδί της μια ζωντανή Barbie ή κάποιο μπαμπά που τα αντιμετωπίζει ως αξεσουάρ που πρέπει να ταιριάξει στο δικό του ντύσιμο ή στυλ.

Η παιδική και προεφηβική ηλικία θα πρέπει να είναι γεμάτη παιχνίδι και ξεγνοιασιά, λερωμένα (γιατί όχι και σκισμένα) ρούχα, ανακατεμένα μαλλιά, χαμένα μπουφάν και κοκαλάκια και σπασμένους βραχίονες γυαλιών οράσεως. Αντιθέτως, τελευταία προωθείται μία εικόνα μικρομέγαλων παιδιών, μικρογραφίες των γονιών τους, που φοράνε αντίστοιχα ρούχα με εκείνους και ποζάρουν σα να φωτογραφίζονται για editorial μόδας της Vogue!

Μπορεί να είμαι πολύ παραδοσιακή, αλλά όσο κι αν μου αρέσει να βλέπω καλοντυμένα, χαμογελαστά παιδάκια δε μπορώ παρά να διακρίνω την σταδιακή εξαφάνιση της παιδικής ηλικίας, η οποία θυσιάζεται στο βωμό της μόδας.

Τα παιδικά ρούχα του Zara ή του H&M αποτελούν ωραιότατες λύσεις για τα παιδάκια και τα ανιψάκια μας. Χωρίς να έχει ξοδευτεί μια περιουσία, μέσα σε μερικούς μήνες, που πλέον δε θα τους κάνουν, μπορούν να δωριστούν σε άλλα παιδάκια, που τα έχουν ανάγκη.

Ένα μικρό κορίτσι δε μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ μιας δερμάτινης Chanel ή μιας υφασμάτινης τσάντας με τη Ντόρα την Εξερευνήτρια (άσε που μάλλον η δεύτερη θα της αρέσει πολύ περισσότερο)!

Στις μέρες μας, που τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν με το πρόσωπό τους κολλημένο σε μια οθόνη, τηλεόρασης ή υπολογιστή από το πρωί μέχρι το βράδυ και οι δρόμοι έχουν γίνει πολύ επικίνδυνοι για τα παίξουν σε αυτούς, ας τους δώσουμε μια ευκαιρία να παραμείνουν παιδιά για όσο διαρκεί η παιδική τους ηλικία.

by Βανίλια.