Ντρέπομαι που το ομολογώ, αλλά έχω πάθει ψύχωση με το συγκεκριμένο τραγουδάκι!
Είναι μια ακόμα μόδα της εποχής. Μια παροδική επιτυχία που θα παιχτεί μέχρι να μην αντέχουμε άλλο να την ακούμε και μετά θα ξεφτίσει μέσα στο χρόνο, με αποτέλεσμα σε δύο χρόνια σχεδόν κανείς να μη θυμάται "πως πήγαινε εκείνο το τραγουδάκι με τα ζωάκια...".
Τι να κάνω όμως που δε μπορώ να βγάλω το ρυθμό του από το μυαλό μου;;;
Από την πρώτη στιγμή που είδα το video δε μπορούσα παρά να κουνάω το κεφάλι μου ρυθμικά στον απίστευτα catchy ρυθμό. Στη δεύτερη φορά που το άκουσα μου είχε κιόλας κολλήσει. Την τρίτη φορά είχα πάθει πλέον εμμονή- ήθελα να το ακούω συνέχεια.
Το αθώο και λιγάκι αφελές θέμα του μου φτιάχνει απίστευτα τη διάθεση! Οι ζωγραφιές είναι απίστευτα γλυκιές και η μουσική με ανεβάζει τόσο που καταλήγω πάντα να το χορεύω όπου κι αν τύχει να το ακούσω (ναι, ακόμα κι όταν οδηγώ!).
Με την ελπίδα να σας φτιάξει κι εσάς τη διάθεση, σας παρουσιάζω "το πουλάκι τσίου" (και την παρέα του)!
by Βανίλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου