Το φαινόμενο Casual Friday

Το φαινόμενο Casual Friday παρατηρείται από τα μέσα με τέλη της δεκαετίας του ‘90 σε πολυεθνικές εταιρείες της Αμερικής με αυστηρό dress code.

Οι καταβολές του φαινόμενου της Casual Friday εικάζεται ότι βρίσκονται στη Χαβάη του ’40 όταν οι δημόσιες επιχειρήσεις επέτρεπαν στους εργαζόμενους να φοράνε το κλασσικό χαβανέζικο εμπριμπέ πουκάμισο κάθε μέρα από τον Ιούνιο μέχρι τον Οκτώβρη. Επίσημα θεσπίστηκε ως η τελευταία εργάσιμη μέρα της εβδομάδας το 1966 και ονομάστηκε Aloha Friday. Στις αρχές του ‘90 το φαινόμενο άρχισε να εξαπλώνεται προς την Καλιφόρνια και μέσα σε λίγα χρόνια είχε γίνει «άγραφος νόμος» για τις εταιρείες της Αμερικής.

Τα τελευταία χρόνια η Dress-down Friday, όπως αλλιώς την αποκαλούν, έγινε μόδα και στη χώρα μας.

Οι εταιρείες, προκειμένου να κάνουν τους εργαζομένους τους να νιώθουν πιο άνετα, έχουν θεσπίσει την Παρασκευή ως ημέρα πιο άνετου ντυσίματος. Το «άνετο», σε κάθε περίπτωση, ορίζεται από την κάθε εταιρεία. Σε κάποιες εταιρείες ως casual ορίζουν το τζιν και σε άλλες τη φόρμα και τα αθλητικά παπούτσια. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, ορίζουν και κάποιο θέμα ντυσίματος. Ένα παράδειγμα που έχω ακούσει είναι την εβδομάδα περιβάλλοντος είχε κανονίσει μια ολόκληρη εταιρεία 60 ατόμων να ντυθούν φορέσει ο κάθε εργαζόμενος κάτι πράσινο. Σε μία άλλη, μικρότερη εταιρεία είχε αποφασιστεί ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του Αυγούστου, όσοι εργαζόμενοι δεν είχαν φύγει σε άδεια να φοράνε κάθε Παρασκευή ρούχα παραλίας (όχι διάφανα ή μικροσκοπικά, αλλά casual μπλουζάκια και σορτς, καφτάνια και σαγιονάρες, όπως θα πήγαιναν στην παραλία αν ήταν σε διακοπές).

Τέλος, σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε εταιρείες χωρίς dress code ή αναγκαστικού «πρόχειρου» ντυσίματος (τεχνικές εταιρείες, εργοστάσια κα), ακολουθείται η τάση της Formal Friday, δίνοντας στους εργαζόμενους την ευκαιρία να περιποιηθούν λίγο περισσότερο το ντύσιμό τους.

Όπως κι αν είναι η δική σας Casual Friday, απολαύστε τη γιατί… “It's Casual Friday, No Work 'til Monday”!