Σκέψεις: Δεν αλλάζει ο άνθρωπος!

Όσο κι αν ελπίζω, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν.

Ο χαρακτήρας μας είναι ακατανίκητος: μας συντροφεύει από τη στιγμή που γενιόμαστε μέχρι τη στιγμή που πεθαίνουμε. Δε μπορούμε να του ξεφύγουμε, είναι πιο δυνατός από εμάς.


Παίρνει τις αποφάσεις μας για εμάς, κάνει τους γύρω μας να μας πλησιάσουν ή να απομακρυνθούν, εκφράζει τα πιο βαθιά μας πιστεύω και εξωτερικεύει τις σκέψεις και τα βιώματά μας χωρίς να το επιλέγουμε από μόνοι μας...

Είναι αυτός ο (άτιμος) χαρακτήρας που δε μπορούμε να αποποιηθούμε ή να αλλάξουμε.

Όσο κι αν πιστεύουμε ότι μπορούμε να κρυφτούμε ή οτι μπορεί κάποιοι να αλλάξουν η παροιμία το έχει πει καλύτερα από τον καθένα: "Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμην άλλαξε μήτε την κεφαλήν του".

Γι' αυτό, δύο επιλογές έχεις:
1. Να δεχτείς κάποιον όπως είναι, χωρίς να προσπαθείς να τον αλλάξεις ή να ελπίζεις οτι μπορεί να αλλάξει από μόνος του
2. Να μη χάσεις άλλο χρόνο με κάποιον, προσδοκώντας να αλλάξει τη συμπεριφορά του απέναντί σου.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάμε χρόνο ελπίζοντας ότι κάποιος θα αλλάξει τη συμπεριφορά του ή το χαρακτήρα του για εσένα.

Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Ωριμάζει, γίνεται πιο σκεπτόμενος, συλλέγει εμπειρίες, αποκτά νέες προτεραιότητες, αλλά στην ουσία δεν αλλάζει. Τόσο απλά.

Η πάντα ίδια,

Βανίλια.