Ένα απόφθευγμα που θα έπρεπε ο καθένας μας να έχει στο μυαλό του, σε κάθετι, με το οποίο καταπιάνεται.
Όλοι αναζητούμε την πρωτότυπη ιδέα, γιατί όμως πολλοί από εμάς καταλήγουμε να μιμούμαστε τους γύρω μας;
Ο προβληματισμός μου έχει εφαρμογή (σχεδόν) παντού.
Στις επιχειρηματικές επιλογές, όπως για παράδειγμα τα άπειρα μαγαζιά με cupcakes και frozen yogurt που έχουν ανοίξει τελευταία στην Ελλάδα.
Στην πιστή αντιγραφή των τάσεων της μόδας, με αποτέλεσμα όλες οι γυναίκες να μοιάζουν σχεδόν πανομοιότυπες.
Στις επαγγματικές επιλογές, όπως είναι αυτές των επαγγελμάτων του αέρα και παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών.
Στην ανακύκλωση των ίδιων και ίδων θεμάτων στα δελτία ειδήσεων και τα ΜΜΕ γενικότερα, μόλις εντοπίσουν ένα θέμα να "πουλάει".
Ακόμα και στον μικρόκοσμο των blogs, στη χρήση των ίδιων θεμάτων και catch-frases που 1.000 φορές έχουν χρησιμοποιηθεί, προκειμένου να προσελκύσουν κοινό ώστε να νιώσουν ότι η φωνή τους ακούγεται.
Στόχος ζωής για μένα ήταν, είναι και θα είναι να παραμείνω αυθεντική και δημιουργική.
Στα (κάποια) χρόνια εμπειρίας μου, επαγγελματικής και κοινωνικής, συνειδητοποίησα ότι μόλις "θυσιάσεις" τον εαυτό σου στο βωμό της κοινής αποδοχής, χάνεις την προσωπικότητά σου, αλλά την έμπνευσή σου.
Δε με ενδιαφέρει αν θα με ακούσουν ή θα με διαβάσουν 3 ή 3.000 άτομα. Έχω ως μοναδική ανάγκη να εξωτερικεύω αυτά που σκέφτομαι και με ενδιαφέρουν, ανεξάρτητα από το αν γίνομαι αρεστή στους πολλούς ή όχι.
Δε με αφορά να μιμηθώ κάποιον που έκανε κάτι επιτυχημένο πριν από εμένα. Με ενδιαφέρει να είμαι αυθεντική.
Αν δεν αρέσω σε κάποιους, προφανώς δε θα ταίριαζα ποτέ με εκείνους. Αυτό δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στους ανθρώπους που με συμπαθούν, τους ταιριάζω και μου ταιριάζουν!
Θα διαφέρω. Ίσως έτσι και να ξεχωρίσω. Ίσως κι όχι. Αλλά θα έχω μείνει πιστή σε μένα.
Μόνο έτσι θα είμαι και θα νιώθω διαφορετική. Και θα προσπαθήσω να μην νιώσω ποτέ την ανάγκη να χαθώ μέσα στο πλήθος, να γίνω ένα με αυτό, για να αρέσω περισσότερο και σε περισσότερους.
Σε καμία περίπτωση δεν κολακεύομαι από εκείνους που με μιμούνται. Αντιθέτως, μάλιστα, νιώθω μια κάποια λύπηση απέναντί τους για την έλλειψη έμπνευσης, ιδεών ή πρωτοτυπίας. Αν χρειάζονται να ακολουθήσουν την πεπατημένη, μήπως έχουν ξεχάσει να ζουν ή φοβούνται τελικά τόσο πολύ την απόρριψη;
Μείνε πιστός στον εαυτό σου. Έσο δημιουργικός. Μη γίνεσαι ακόμα μια απομίμηση.
Εξαιρετικά αφιερωμένο (όχι σε εκείνους που ζουν τη ζωή τους αυθεντικοί και πιστοί στον εαυτό τους, αλλά κυρίως σε κάποιες ψυχές που αντιγράφουν τα ήδη δοκιμασμένα, από φόβο μην αποτύχουν και λόγω έλλειψης φαντασίας)...
by Βανίλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου