Καθώς πλησιάζουμε στα μέσα Ιουλίου η διάθεση για διακοπές ανεβαίνει...όσο δε ανεβαίνει ο υδράργυρος και η πόλη γίνεται ανυπόφορη το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η αγαπημένη μου παραλία (που στην Ελλάδα είναι πολλές...) το αγαπημένο μου νησί (που στην Ελλάδα είναι πολλά...) και μια ξαπλώστρα να απολαμβάνω τη δροσιά σε συνδυασμό με τη μυρωδιά της θάλασσας και του αντηλιακού. Τί τύχη να ζει κανείς στην Ελλάδα και να μπορεί να απολαύσει τα υπέροχα νησιά και τις αμέτρητες παραλίες;
Ένα από τα αγαπημένα μου νησιά είναι η Μήλος, το πανέμορφο νησί των Κυκλάδων με τις απίστευτες παραλίες και τα κρυστάλλινα νερά...
Αγαπημένη παραλία ο Φυροπόταμος...Γραφικό λιμανάκι, με πεντακάθαρα νερά και πολύ θετική ενέργεια...
Δεν μπορώ να μην αναφέρω όμως και άλλες πολυαγαπημένες παραλίες (είναι αυτό που έλεγα στην αρχή - είναι δύσκολο να έχεις μία αγαπημένη και μόνο παραλία) όπως την Αγία Κυριακή, την Πλάθιενα, τον Προβατά, τον Παπάφραγκα (λίγο επικίνδυνα, γιατί κατεβαίνεις από το βράχο στην παραλία), τα Θειορυχεία, τη Χιβαδολίμνη...
Προβατάς
Θειορυχεία
Παπάφραγκας
Χρώμα, ομορφιά, χαλάρωση...Τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν τις παραλίες της Μήλου και κάθε χρόνο μου δείχνουν το δρόμο της επιστροφής. Τώρα θυμήθηκα (περίεργος συνειρμός) και δύο γλυκά που σου μένουν αξέχαστα με την επίσκεψή σου στο νησί. Τη ζουμερή σοκολατόπιτα με ντοντουρμά (αν το λέω καλά, σαν παγωτό καϊμάκι είναι) και την γλυκιά καρπουζόπιτα, τοπικό γλυκό.
Ουφ...(αναστεναγμός και για τις παραλίες και για τα γλυκά...)
Μακάρι να ήμουν τώρα εκεί...
να καθόμουν στο θρόνο μου και να απολάμβανα τη θέα,
Σαρακίνικο (σαν θρόνος είναι)
ή άμα βαριόμουν τις τρεις χιλιάδες πεντακόσιες παραλίες της Μήλου (πάντα υπερβολική ήμουν και είμαι....) να έπαιρνα το πλοίο για Κίμωλο να μη βλέπω τίποτα άλλο από γαλαζοπράσινες παραλίες και υπέροχες αμμουδιές...
Συμπέρασμα; Ελλάδα = Καλοκαίρι (συνεχίζεται...) και Μήλο θα τα πούμε σύντομα (ελπίζω...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου