Τι ψάχνει, τελικά, κανείς στο Google; Η έρευνά μου με σόκαρε!

Το Google είναι αδιαμφισβήτητα ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για κάθε άνθρωπο που διαθέτει σύνδεση στο internet. Πότε όμως η χρησιμότητα της μηχανής αναζήτησης υποσκελίζεται από την εξάρτηση σε αυτή;

Είμαι εξαρτημένη από το Google. Το παραδέχομαι! Για ό,τι νέο κι αν μαθαίνω, ό,τι κι αν ακούσω, ό,τι κι αν προσπαθήσω να θυμηθώ, ανατρέχω πάντα στο Google. “Googleλιάζω” σχεδόν τα πάντα: ανθρώπους, εταιρείες, ρούχα, παπούτσια, έπιπλα, τρόφιμα, φάρμακα, προϊόντα ομορφιάς, διευθύνσεις, τηλέφωνα, προσφορές! Κι όταν δεν έχω πρόσβαση στο Google δε μπορώ να θυμηθώ τίποτα. Έχω πλέον, δυστυχώς, εκπαιδεύσει το μυαλό μου να μην παιδεύεται να θυμηθεί οτιδήποτε- τα πάντα βρίσκονται στο Google.

Το θέμα που προκύπτει όμως τελικά είναι τι ψάχνει ο κόσμος στις διάφορες μηχανές αναζήτησης. Κι αυτά τα οποία ψάχνει εντάσσονται στη γενικότερη περιέργεια που μπορεί εύκολα να ικανοποιηθεί με μηχανές αναζήτησης, στην αναζήτηση λύσεων σε τυχόν προβλήματά του ή σε απλή εξάρτηση από αυτές, ώστε να ψάχνει οτιδήποτε μπορεί να σκεφτεί;  

Κατά τις αναζητήσεις μου στο Google με έχουν προβληματίσει ιδιαίτερα οι δημοφιλέστερες αναζητήσεις, οι οποίες εμφανίζονται ανάλογα με το πρώτα γράμματα που γράφει κανείς. Ο κόσμος ψάχνει απίστευτα πράγματα στο internet! Γράφοντας «πώς να» στο Google ήρθα αντιμέτωπη με κείμενα αυτόματης συμπλήρωσης που δε μπορούσα να πιστέψω ότι υπήρχαν!

«Πώς να τον τρελάνω»; Τι είδους απάντηση μπορεί να αναζητά η συγκεκριμένη κοπέλα (ή αγόρι) στο internet και από ποιόν ψυχίατρο, ψυχολόγο, τσαρλατάνο, ο οποίος έχει μπει στη διαδικασία να μοιραστεί τα μυστικά της αποπλάνησης μαζί μας, μέσω internet;

«Πώς να ρίξω τα χαρτιά»! Χαρτοριχτική άνευ διδασκάλου online! Εντάσσεται σε πρόγραμμα distance learning που περιλαμβάνει και χειρομαντεία, διάβασμα κρυστάλλινης σφαίρας και εμπεριστατωμένη ανάλυση του φλιτζανιού του καφέ ή διδάσκεται μεμονωμένα;

Μπήκα στον πειρασμό να ψάξω κι άλλα. Ίσως από περιέργεια. Ίσως για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι δεν είμαι η μόνη εξαρτημένη από μηχανές αναζήτησης, αλλά υπάρχουν κι άλλοι, οι οποίοι αναζητούν πολύ πιο ανούσια πράγματα απ’ ότι εγώ.

Αν εξαιρέσουμε εκείνες που ασχολούνται με τη μαγειρική, τα περισσότερα αποτελέσματα αφορούν ματαιόδοξες απαιτήσεις: «πώς να αδυνατίσω γρήγορα», «πώς να αποκτήσω τέλειο σώμα», «πώς να αποκτήσω κοιλιακούς», «πώς να αδυνατίσω».

Το μεγάλο, όμως σοκ της αναζήτησης είναι η απορία κάποιου χρήση «πώς να αυτοκτονήσω». Το ότι υπάρχει έστω κι ένας εκεί έξω ο οποίος έχει μοιραστεί τις ανησυχίες του για το πώς να αφαιρέσει κανείς τη ζωή του είναι το λιγότερο ανατριχιαστικό. Ποιος του έχει δώσει το δικαίωμα να αναρτά κάτι τέτοιο στο Internet, από πού ελέγχεται η διακίνηση αυτών των πληροφοριών και πως έχει αποκτήσει την «εμπειρία» προκειμένου να μοιράζεται αυτές τις ανησυχίες του μαζί μας; Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι (και μάλιστα πολλοί, για να βρίσκεται στη 2^η θέση των αναζητήσεων) συνάνθρωποί μας αναζητούν «συμβουλές» μέσω Internet για το πώς να αφαιρέσουν τη ζωή τους, γεγονός που θα έπρεπε να προβληματίζει ανθρώπους σε σημαντικότερες θέσεις, υψηλότερα αξιώματα και μεγαλύτερη απήχηση από τη δική μου, που απλώς μοιράζομαι τις σκέψεις μου σε ένα blog.

«Πώς να γίνω πλούσιος». Γιατι άλλωστε και ο Ωνάσης απλώς googleλιασε κάτι αντίστοιχο την εποχή του και έκανε download το εγχειρίδιο που τον έκανε μεγιστάνα!

«Πώς να γίνω τούμπανο»!!! «Τούμπανο»; Πραγματικά; Από τα λίγα που ξέρω, με το να σηκωθείς από τον υπολογιστή και να γυμναστείς!

«Πώς να γίνω αγρότης». Κατ’ αρχάς ψάχνοντας τις αγγελίες οι οποίες ζητούν αγρότες και στις οποίες ανταποκρίνεται πάντα ελάχιστος κόσμος. Δεύτερον με το να ξεκολλήσεις από τον υπολογιστή, εκτός αν σκοπός σου είναι να διαπρέψεις στο Farmville, που και σ’ αυτή την περίπτωση ακόμα να σε ενημερώσω ότι είσαι πολύ πίσω: έχει παρέλθει η μόδα του!

«Πώς να μάθω Αγγλικά». Start by typing the same question in English. That would be a good start.

Η οικονομική κρίση επηρεάζει (θετικά) και τις  αναζητήσεις μας: «πώς να μεταποιήσω τα παλιά μου ρούχα» και «πώς να μάθω να πλέκω». Ίσως μέσα από τις μειώσεις στους μισθούς μας και τις αυξήσεις στους φόρους συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε η Carrie Bradsaw και δε μπορούμε να ξοδεύουμε αλόγιστα, αλλά μπορούμε να μεταποιήσουμε τα ήδη υπάρχοντα ρούχα και παπούτσια μας ή ακόμα και να δημιουργήσουμε κάτι εντελώς δικό μας, κάτι εντελώς μοναδικό. 

«Πώς να μείνω έγκυος». Υπάρχουν πολλοί τρόποι;;; Γιατί εγώ μόνο έναν ξέρω!

«Πώς να μιλήσω βρώμικα». Θέλεις να «μάθεις κανούριες λέξεις»; Μία επίσκεψη στο γήπεδο θα σου διδάξει όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις. Ή, αν πρόκειται για διαλόγους πιο ιδιαίτερων στιγμών, μπορείς, πολύ απλά, να αποδεχτείς το γεγονός ότι αφού έφτασες στο σημείο να το ψάχνεις στο internet, μπορεί και να μην είναι στο χαρακτήρα σου να μιλήσεις βρώμικα!

«Πώς να ωριμάσεις». Η αναζήτηση και μόνο παραπέμπει στο ακριβώς αντίθετο. Με εξαίρεση την απίθανη περίπτωση που η αναζήτηση πραγματοποιήθηκε από φρούτο ή λαχανικό (!), ο άνθρωπος ωριμάζει ανάλογα με τις συνθήκες, τις συγκυρίες και τα γεγονότα που καλείται να αντιμετωπίσει στη ζωή του. Όχι βάσει κάποιου εγχειριδίου με οδηγίες ωρίμανσης ή φωτοφαρμάκου που σε βοηθάει να αναπτυχθείς γρηγορότερα και σε προετοιμάζει για βρώση όπως θα έκανε σε μία φράουλα, ένα μαρούλι, ένα αγγούρι!

«Πώς να φιλάς ωραία». Ποιος θα μπορούσε να έχει οδηγίες χρήσης για ένα τέλειο φιλί και να τις έχει μοιραστεί με τους εμάς τους λοιπούς στο διαδίκτυο; Υπάρχει τέτοια «συνταγή»; Γιατι στις μέρες μου, «επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως» λέγαμε…

Τα ίδια όμως συμβαίνουν και στο εξωτερικό. Στην αναζήτηση «how to», τα αποτελέσματα δεν ήταν περισσότερο ενθαρρυντικά.

«How to become a vampire». Κυκλοφορούν οδηγίες για το πώς να γίνεις βρυκόλακας; Υπάρχει τρόπος να περάσεις στην αιωνιότητα πίνοντας το αίμα αθώων ανθρώπων; Φανταστικό! Που μπορώ να γραφτώ για να πάρω μαθήματα;!

«How to grow weed». Φυτεύεις, ποτίζεις, μεγαλώνει, σε πιάνει η αστυνομία, το καπνίζεις έτοιμο στη φυλακή. Κάπως έτσι αναφέρεται στα μεγάλα εγχειρίδια καλλιέργειας «χόρτου»!

«How to voodoo». Θα το εντάξω στην κατηγορία της «Χαρτοριχτικής άνευ διδασκάλου». Με τη συμπλήρωση των παρουσιών στο online μάθημα voodoo, λαμβάνεις ηλεκτρονικά και το πτυχίο σου στην «Ανωτάτη Κατινιστική άνευ διδασκάλου».

Τέλος, δοκίμασα να αναζητήσω τις επιθυμίες των χρηστών του Google. Κι εκεί τα ίδια αποτελέσματα, αν όχι χειρότερα.

«Θέλω να πεθάνω» και «θέλω να αυτοκτονήσω» δύο εκ των δέκα επιλογών! Κάποιοι συνάνθρωποί μας πληκτρολόγησαν στο Google (!) την πιο άσχημη σκέψη που θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν για τον εαυτό τους! Και τα αποτελέσματα αυτής της αναζήτησης τι θα μπορούσαν να τους έχουν αποφέρει; Συμπόνια από άλλους που βρίσκονται στην ίδια θέση με εκείνους; Λόγους για να μην το κάνουν; Ή μήπως λύσεις για να κάνουν τη σκέψη τους πράξη; 

Από την αναζήτηση… των αναζητήσεων του google μου προέκυψαν τελικά πολλές απορίες, οι οποίες φοβάμαι ότι θα μείνουν αναπάντητες.

Πόσο σημαντικό ρόλο μπορεί να διαδραματίζει μία μηχανή αναζήτησης για έναν άνθρωπο, που να αναζητά «οδηγίες χρήσεις» της ζωής του στο internet; Τι έχει συντελέσει στο να πραγματοποιούμε αναζητήσεις όπως οι παραπάνω; Είναι η έλλειψη παιδείας, η απομάκρυνση των μελών της οικογένειας, οι ρυθμοί ζωής, ο όλο και μειούμενος μέσος όρος ηλικίας χρηστών του διαδικτύου; Τι ακριβώς φταίει για να φτάσει κάποιος να γράψει «θέλω να αυτοκτονήσω» σε μία μηχανή αναζήτησης, αντί να το ζητήσει με έναν δικό του άνθρωπο για να βρει λύση στο πρόβλημά του;

Ελέγχεται το τι ψάχνει ο καθένας; Υπάρχει μηχανισμός να εντοπίζει ποιος κάνει σκέψεις που μπορούν να βλάψουν τον ίδιο ή τους συνανθρώπους του; Στην εποχή του Big Brother, που όλα παρακολουθούνται, υπάρχει κάποιος τρόπος να εντοπίσεις και να πλησιάσεις έναν άνθρωπο, έστω και ηλεκτρονικά, ώστε να του προσφέρεις συμπαράσταση και βοήθεια από επαγγελματίες ψυχιάτρους ή ψυχολόγους; 

Δε μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι ο ευκολότερος τρόπος αναζήτησης οποιασδήποτε πληροφορίας είναι το Internet και συγκεκριμένα το Google. Όμως είμαστε σε θέση να επεξεργαστούμε τις άπειρες πληροφορίες τις οποίες λαμβάνουμε από αυτό; Έχουμε όλοι το κριτικό πνεύμα να αξιολογήσουμε ποια πληροφορία μας είναι χρήσιμη και ποια μας είναι άχρηστη ή ακόμα και λάθος;

Θεωρώ ότι ακόμα κι αν δεν έχω καταφέρει να περιορίζω τις αναζητήσεις μου ώστε να μου αποφέρουν μόνο τα σωστά αποτελέσματα ανάλογα με αυτό που ψάχνω, ότι έχω τη δυνατότητα, στον κυκεώνα της πληροφορίας, να βρίσκω τις απαντήσεις στα θέματα που αναζητώ. Και προσπαθώ να θυμάμαι τις απαντήσεις μόνη μου, αλήθεια προσπαθώ!

by Βανίλια.